پاسخ فیزیولوژیک گل بریده آلسترومریا (spp. alstroemeria) به اسانس های گیاهی و نانوذرات نقره

در این پژوهش با هدف بهبود ماندگاری گل و حفظ کیفیت ظاهری گل شاخه بریدنی آلسترومریا، اثر اسانس های کارواکرول، تیمول و آویشن شیراز در غلظت های 50 و 100 میلی گرم در لیتر و نانوذرات نقره در غلظت های 5، 10 و 15 میلی گرم در لیتر به همراه ساکارز 3% بررسی گردید. گل ها به مدت 24 ساعت با محلول های ذکر شده مورد تیمار کوتاه مدت قرار گرفتند. صفات مورفولوژیک شامل: ماندگاری گل، ماندگاری برگ، وزن تر نسبی، جذب آب و صفات فیزیوژیک شامل: میزان آنتوسیانین، میزان کلروفیل، پراکسیداسیون لیپیدها، میزان پروتئین، میزان پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین اسانس های گیاهی تیمار گل ها با 50 و 100 میلی گرم در لیتر اسانس کارواکرول، 50 میلی گرم در لیتر اسانس تیمول بیشترین تأثیر را در به تأخیر انداختن پیری گل ها به ترتیب با 5/5، 5/4 و 4 روز داشتند. در غلظت 5 و 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره نیز ماندگاری گل به ترتیب 5 و 5/4 روز افزایش یافت. وزن تر نسبی و جذب آب در تیمارهای ذکر شده نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. اسانس آویشن شیراز در دو غلظت 50 و 100 میلی گرم درلیتر بر ماندگاری گل تأثیر مثبت نداشت. زردی برگ در تمامی تیمارها زودتر از ریزش گلبرگ ها مشاهده شد ولی در تیمارهای اسانس کارواکرول 50 و 100 میلی گرم در لیتر، اسانس تیمول 50 میلی گرم در لیتر و نانوذرات نقره 5 و 10 میلی گرم درلیتر دیرتر از سایر تیمارها اتفاق افتاد. همچنین در تیمارهای ذکر شده میزان پروتئین، کلروفیل و آنتوسیانین نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود. میزان پراکسیداسیون لیپیدها، پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز در طی پیری گلبرگ ها در گل های تیمار شده با اسانس کارواکرول 50 و 100 میلی گرم در لیتر، اسانس تیمول 50 میلی گرم در لیتر و نانوذرات نقره 5 و 10 میلی گرم درلیتر نسبت به تیمار شاهد کمتر بود. اسانس های گیاهی و نانوذرات نقره به همراه ساکارز سبب افزایش ماندگاری و حفظ کیفیت گل های شاخه بریدنی آلسترومریا رقم ?sukari? شدند.